Διαβητική Aμφιβληστροειδοπάθεια

Η διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια είναι μία από τις πιο συνηθισμένες επιπλοκές του σακχαρώδη διαβήτη. Περίπου το 20% των διαβητικών πάσχει από κάποια μορφή διαβητικής αμφιβληστροειδοπάθειας, η οποία αν δεν αντιμετωπιστεί άμεσα και σωστά μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές αλλοιώσεις στον βυθό του ματιού, με τελικό αποτέλεσμα τη σημαντική μείωση της όρασης, που μπορεί να καταλήξει και σε τύφλωση. Η διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια θεωρείται η πρώτη αιτία τύφλωσης στο δυτικό κόσμο, για ανθρώπους ηλικίας 20 έως 65 ετών.

Ποιοι είναι οι παράγοντες κινδύνου;

· Διάρκεια του σακχαρώδους διαβήτη

· Κακή ρύθμιση του σακχάρου του αίματος

· Εγκυμοσύνη

· Υπέρταση

· Νεφροπάθεια (λόγω διαβήτη)

· Άλλες αιτίες: υπερλιπιδαιμία, κάπνισμα, παχυσαρκία, αναιμία.

Σε ποιες κατηγορίες διακρίνεται;

1. Ήπια μη παραγωγική αμφιβληστροειδοπάθεια (Mild NPDR): Εμφάνιση μικροανευρισμάτων και αιμορραγιών.

2. Μέτρια μη παραγωγική αμφιβληστροειδοπάθεια (Modarate NPDR): Σημαντικές αιμορραγίες σε 1 με 3 τεταρτημόρια ή ήπια IRMA.

3. Σημαντική μη παραγωγική αμφιβληστροειδοπάθεια (Severe NPDR): Σημαντικές αιμορραγίες και στα 4 τεταρτημόρια, IRMA, venous beading.

4. Παραγωγική αμφιβληστροειδοπάθεια (PDR): Εμφάνιση νεοαγγείωσης οπτικής θηλής ή και στην περιφέρεια του αμφιβληστροειδούς.

5. Διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια τελικού σταδίου: Αιμορραγία υαλοειδούς, και ελκτική αποκόλληση αμφιβληστροειδούς.

6. Διαβητική ωχροπάθεια: Είναι η οντότητα κατα την οποία εμφανίζεται οίδημα ωχράς κηλίδας λόγω διαβητικών διαταραχών στην εγγύς περιοχή και η οποία πολύ σύντομα δημιουργεί συμπτώματα επι της όρασης του ασθενούς.

7. Διαβητική ωχροπάθεια ισχαιμικού τύπου: παρατηρείται σε μακροχρόνια ύπαρξη ωχροπάθειας και οφείλεται στην απουσία καλής αιμάτωσης της ωχράς κηλίδας και της εγγύς περιοχής. (enlarged foveal avascular zone).

Η διάγνωση της διαβητικής αμφιβληστροειδοπάθειας γίνεται μέσω εξετάσεων όπως η βυθοσκόπηση, η οπτική τομογραφία συνοχής (OCT) και η αγγειογραφία, που επιτρέπουν στον οφθαλμίατρο να παρακολουθήσει την κατάσταση των αιμοφόρων αγγείων του αμφιβληστροειδούς. Η θεραπεία εξαρτάται από το στάδιο της πάθησης και μπορεί να περιλαμβάνει λέιζερ, ενέσεις φαρμάκων όπως τα anti-VEGF ή ακόμα και χειρουργική επέμβαση σε προχωρημένα στάδια.

Η διατήρηση καλών επιπέδων σακχάρου στο αίμα και η τακτική παρακολούθηση της όρασης είναι τα κλειδιά για την πρόληψη και την αποτελεσματική διαχείριση της διαβητικής αμφιβληστροειδοπάθειας. Με τη σωστή και έγκαιρη παρέμβαση, η απώλεια όρασης μπορεί να προληφθεί ή να καθυστερηθεί σημαντικά.

Φόρμα Ενδιαφέροντος